De kracht van meevoelen en doorvoelen (3/4)

Inzichten tijdens mijn reis naar kwetsbaarheid (3/4)

Voor mij moeten dingen nut hebben, ik ben heel goed in het maken van een kosten baten analyse: wat gaat het mij kosten wat levert het mij op? Is het de moeite waard, is het nuttig?

Voor iedereen die het ook fijn vindt om te weten wat voor nut dingen hebben, hierbij het derde deel van mijn reis naar kwetsbaarheid en daarbij mijn derde antwoord op de vraag:

‘Wat is het nut van je kwetsbaar opstellen?’

In mijn vorige blogs had ik het over de kracht van mededelen en meedenken. Maar soms zit je ergens mee waar gewoon geen oplossing voor is. Wat is dan het nut van delen? Je gaat toch niet zomaar over je gevoelens praten met een ander? De ander kan jou niet begrijpen. Toch?

Een denkfout ontdekte ik, want:

Een ander kan met je meevoelen

Ongeveer vier jaar geleden tijdens intervisie op m’n werk mochten we onze eigen ‘tuin’ (persoonlijke ruimte) maken met blokjes en daar onszelf en onze emoties in zetten met verschillende materialen.

Ik had mijn emoties erin gezet met twee zorgvuldig uitgekozen mooie paarse steentjes op elkaar en ik zette daarvoor een kurk.

Die kurk waren de emoties die ik wel aan anderen liet zien en daarachter stonden de diepere en intensere emoties die ik voor mezelf hield.

Misschien denk je nu: huh?

Dat dachten mijn collega’s en intervisiebegeleider volgens mij ook, en eerlijk gezegd denk ik dat nu zelf ook. Maar ik weet nog dat ik toen dacht: ‘dat is toch heel logisch, hebben jullie dat niet dan?!’

Wat volgde was een heel mooi gesprek over dat de anderen zulke diepe emoties ook ervaren, en dat we als we dat met elkaar delen herkenning kunnen vinden bij elkaar. Dus ze moedigden mij aan om ook het andere stukje van mijn emoties te laten zien, mooie diepe authentieke emoties.

Dat was de aanzet voor een nieuw deel van mijn reis naar kwetsbaarheid, een enorm leerzaam maar intensief deel van deze reis! Waarin twee vragen centraal stonden: ‘Wat voel ik?’ En ‘Hoe geef ik daar woorden aan?’.

En met de mooiste uitkomst, want mede daardoor ben ik nu de coach die ik ben!

Doordat ik beter leerde onder woorden te brengen wat ik voelde, leerde ik ook:

Als je erover praat kun je je emoties doorvoelen

Als er ruimte is, bij jezelf én bij de ander, om stil te staan bij wat je voelt en deze emoties te delen, dan kun je je emoties doorvoelen. En dan kunnen ze ook afnemen in heftigheid.

Als het gevoel eruit kan stromen, is het binnen in je minder vol. Wat een verademing kan dat geven!

Enorm helpend hierin is contact met gelijkgestemden, anderen die ook veel voelen en denken en daardoor meer herkenning en begrip kunnen hebben. Ik bof dat ik veel van zulke mensen om mee heen heb!

Met (h)erkenning en begrip ontstaat ruimte voor emoties om er te zijn en geuit te worden.

Dat is de kracht van meevoelen en doorvoelen!

Tot slot

Ik praat met de tieners die ik coach vaak over hun emoties. Vaak gebruik ik daar emotiekaartjes voor, maar het is ook heel mooi om tijdens een opdracht te vragen: wat voel je nu en waar voel je dat? Als je het gevoel een kleur zou mogen geven, welke kleur zou dat dan zijn?

Ik weet uit eigen ervaring dat de antwoorden op deze vragen veel nieuwe inzichten kunnen opleveren. Want als je je lichamelijke gevoel en je emoties beter leert herkennen en erkennen kun je er makkelijker over praten en dat zorgt weer voor nog meer nieuwe inzichten.

Bewustwording is het begin!

Met stralende groet ☀,

Tamar

P.s. Mocht je een vraag of opmerking hebben laat het hieronder even weten! Ik hoor graag van je!