De kracht van meeleven (4/4)

Inzichten tijdens mijn reis naar kwetsbaarheid (4/4)

Voor mij moeten dingen nut hebben, ik ben heel goed in het maken van een kosten baten analyse: wat gaat het mij kosten wat levert het mij op? Is het de moeite waard, is het nuttig?

Voor iedereen die het ook fijn vindt om te weten wat voor nut dingen hebben, hierbij het vierder (en laatste) deel van mijn reis naar kwetsbaarheid en daarbij mijn vierde antwoord op de vraag:

‘Wat is het nut van je kwetsbaar opstellen?’

In mijn vorige blogs had ik het over de kracht van en . Maar soms zit je ergens mee waar gewoon geen oplossing voor is. Wat is dan het nut van delen? Je gaat toch niet zomaar over je gevoelens praten met een ander? De ander kan jou niet begrijpen. Toch?

Ik heb laatst weer aan den lijve mogen ervaren wat krachtig het is om mijn kwetsbaarheid te delen waardoor anderen met me konden meedenken en meevoelen en ik daardoor mijn emoties kon doorvoelen.

En dat is nog niet alles, want, als kers op de taart is daar ook:

De kracht van meeleven

Als iemand anders jou meeleven (ofwel empathie) aanbiedt terwijl je overspoeld wordt door je emoties en gedachten, dan kan dat voelen als een soort warm bad waar je emoties in terecht mogen komen en even mogen weken. Een moment om even tot rust te komen.

Maar hoe werkt dat toch, dat meeleven?

Ik denk dat het alles te maken heeft met je kwetsbaar kunnen en durven opstellen, richting de ander maar ook richting jezelf. Je eigen emoties voelen en toe laten en hier dan open over zijn richting de ander.

Meeleven door te voelen

Toen ik nog in opleiding was tot coach ontdekte ik dat, hoewel ik daar als professional zat, ik ook ‘iets’ voelde als de ander emotioneel werd… Dat vond ik (op dat punt van mijn reis naar kwetsbaarheid) zeer ongemakkelijk!

En dat emotionele gevoel van de ander kan ook niet anders dan ongemakkelijk voor de ander zijn, toch?! Dus zullen we het maar even over iets anders hebben?

Tijdens mijn opleiding (zo blij met deze warme en leerzame plek!) heb ik verder geleerd wat ik zelf voel en wat de relatie is met wat de ander voelt.

Ik heb heel lang gezegd dat ik ‘niet zo gevoelig ben’ maar niks bleek minder waar. Ik voelde heel veel maar had niet geleerd hier voldoende bij stil te staan om ook te weten wat ik eigenlijk voelde. Dus ik duwde het weg en voelde ‘weinig’.

Stiekem was ik wel blij met mijn nuchtere en rationele zelf. Ik was bang die kwijt te raken zodra ik meer zou gaan ontdekken over mijn gevoelens. Maar weet je wat zo mooi is? Het kan naast elkaar bestaan!

Ratio kan een hoop kracht geven, maar emotie ook. En meer nog: door mijn eigen emoties meer ruimte te geven, ervaart de ander meer ruimte voor zijn/haar eigen emoties én kan ik me veel beter inleven in en meeleven met de ander. Want wat ik voel bij wat een ander vertelt of laat zien, heeft vaak te maken met wat de ander zelf voelt.

Als ze nog niet weten wat ze eigenlijk voelen, kan ik door woorden te geven aan mijn eigen gevoel in de buurt komen van passende woorden voor hun gevoel.

Tot slot

Dus door stil te staan bij je eigen gevoel kun je contact maken met het gevoel van de ander, waardoor de ander meeleven kan ervaren.
Een goede reden om hiermee aan de slag te gaan als je nog niet zo ver bent op jouw eigen reis naar kwetsbaarheid!

En wat ik elke keer weer ervaar: het versterkt relaties als je je kwetsbaar opstelt en de ander de kans geeft om met je mee te leven. En als je meeleven kunt bieden door je kwetsbaar op te stellen.
Dat doet beide partijen goed!

Daarom besteden we tijdens coachingssessies zoveel tijd aan gevoelens. De tieners die bij mij komen voelen allemaal veel maar hebben nog niet allemaal geleerd dit op zo een manier in te zetten dat het een kracht is in plaats van een last.

En als ze gaan leren hun gevoeligheid als een kwaliteit en kracht te zien, gaan ze meer stralen als zichzelf. Dat is zo mooi om te zien!

Met stralende groet ☀,

Tamar

P.s. Mocht je een vraag of opmerking hebben laat het hieronder even weten! Ik hoor graag van je!